even uit het nieuws

Zo heel af en toe wil je toch commentaar geven op het nieuws, al leest geen hond het :-)

ten eerste over de orkaan Katrina: ironisch is het niet, dat de grootste vervuilers in de wereld ook het hardst getroffen worden door de millieu gevolgen ervan? Wat zouden ze daar zelf op te zeggen hebben?

verder nog dit: 'Fietsen is gezond, maar slecht voor seksleven'
Heerlijk nieuws dit. De wetenschappers deden onder anderen onderzoek bij Amerikaanse politiemannen die op de fiets patrouilleren. Ze ontdekten dat deze 'helden van het smalle zadel' minder vaak een erectie krijgen en dat die ook nog eens van kortere duur is dan bij mannen die zelden of nooit op de fiets stappen.
Vraag me af hoe vaak ze nu bij het langs fietsen uitgescholden zullen worden voor "slappe lul"

arbeit macht .....

Na een weekend van vooral denken en passen en meten, zijn Vos en Eend (wat een combinatie) gereed met hun eerste stoel. Het resultaat was geweldig en we zijn zeer tevreden. Hij moet alleen nog ff gelakt worden, maar daar heeft Kikker zich al voor opgeworpen.

Wil er nog iemand een stoeltje kopen? 300 naf.
Of 500 voor een setje van 2. Mooi toch.

Op verzoek van Kikker gaan Vos en Eend trouwens meteen verder met hun volgende creatie: een combi-schaak-tafel-stoelen-set...

grootste frustratie ever...

Wat je ze ook probeert duidelijk te maken: de meeste mensen op Curacao geven geen donder om dieren. Of laten we het zo stellen: toen ik dit artikel las, moest ik meteen bedenken dat een Curacaose visser dit net zo goed had kunnen doen:

--------
Brigitte Bardot, the 1950s and 1960s film star turned animal rights campaigner, has called on the French government to halt the reported use by fishermen on the island of Reunion of live puppies and kittens as shark bait.
--------

Kortom, een dierenbeul kent men hier niet. Nog een voorbeeld is de buurman bij een vriendinnetje die gisteren constateerde dat de hond daar in de tuin vast zat in de stikhete zon onder de schurft aan een ketting van ongeveer 50 cm. Heel gebruikelijk hier. Ze belde vervolgens de dierenbescherming die altijd van die advertenties heeft dat je die dieren in de schaduw moet leggen e.d. Maar die zijn dan zwaar onverschillig.

Dus:
- op volgorde van belangrijkheid: op 1 zichzelf, dan de auto, z'n vrienden, z'n vrouw, z'n minnares (bij sommige moeten deze 2 andersom), de kinderen, z'n hond en als laatste: de medemens.

upcoming projects

Zoals hieronder ook al genoemd: we hebben nogal wat klusprojectjes op het verlanglijstje staan:

Daarnaast wordt het zaterdag ook nog "how-how-how Tim the Toolman Taylor" knutsel dag voor de mannen om de kever eindelijk weer eens een slinger te geven. Dus om terug te komen op hetgeen Kikker eerder stelde: "Ja, we meten onszelf hier een onwijs lekker burgelijk bestaan aan." Heerlijk ;)

zwembad...

OK, we zijn eruit... in onze enorme achtertuin wordt binnenkort een homemade zwembad aangelegd. Eend is de laatste tijd helemaal aan het klussen geslagen (bed, salontafeltje) dus dit moet een peuleschilletje worden.



Of zullen we toch maar zo'n opzetzwembad nemen?

Kikker op de film!

Als je even kijkt op www.plazahotelcuracao.com kijkt..zie je kikker op de film!
in het pop-upje kun je Entertainment aanklikken en kijk en huiver...goed kijken hoor, want het is natuurlijk maar een gastoptreden zonder tekst...

Kikker

kan iemand me vertellen ...

wat die treinwagon toch in de haven van A'dam doet tijdens Sail. Ik snapurniksvan .....................

nog meer rare dingen op onze Rots

Als ik erover nadenk wat nog meer vreemde, ongemakkelijke zaken zijn op onze tropische rots dan moet ik eigenlijk gelijk denken aan de Supermarkt.
We hebben daar het fenomeen...

INPAKKERS

De eerste paar keren is het voor de makamba een hoogst ongemakkelijk verschijnsel waar ze in den beginnen niet aan toe willen geven.
Als je boodschapjes over de band langs de kassajuffrouw gaan, staat er aan het einde van de band een jongeman die al je boodschappen in plastic tasjes stopt. Jij kunt dan op dat moment rustig met de kassajuffrouw gaan praten of druk in je portemonai gaan zoeken naar kleingeld. Want na het afrekenen brengen deze jongens je boodschappen netjes naar je auto en gaan erna met hun handje open staan voor het kleingeld.
Zo ongemakkelijk als je dit voor het eerst meemaakt "ik kan toch zelf wel mijn boodschappen in een zakje doen". MAar na een tijdje laat je het maar gewoon toe en irriteer je je eraan als je het zelf moet doen...(wat veel Antillianen dan ook stug weigeren als er geen jongeman staat...en dan moet je wachten...)

BEPERKTE AANWEZIGHEID

Veel producten zijn er maar af en toe. Je kunt er dus niet van op aan dat als je iets in de supermarkt wilt halen er is. Gisteren kan het schap vol liggen, vandaag leeg..en dan is het er weken niet meer; want de volgende boot moet weer aankomen met dat product.
Ach, het is ook een luxe probleem...

TERUG GEVEN VAN GELD

Dit is wel een iritatie bron geweest en af en toe nu ook nog wel.
Als je in Nederland geld terug krijgt van een kassajuffrouw,geeft ze eerst het papier geld OF eerst het munt geld. Wacht dat je het hebt weg gestopt en dan pas het andere geld.
Op Curacao geven ze je wisselgeld als volgt terug..brrr...hoogste irritant...
Ze pakt het bonnetje, daarop het papiergeld en daarop het muntgeld..dit stapeltje geeft ze als 1 torentje aan je terug. Jij kunt het alleen maar met je platte open hand aanpakken en dus sta je met een open hand vol geld en in de andere hand je portomonai te kloten om alles weer erin te krijgen..WAAROM>!>#<@

Er zijn vast nog veel meer rare dingen (zo kost de chips hier E3,-)...

Kikker

begrafenis op de Antillen

Vorige week vrijdag heeft een collega van mij zelfmoord gepleegd. Een groot drama, zeker omdat hij een graag geziene persoon was binnen het hotel. Nog steeds begrijpt niemand wat hem er toe heeft gedreven en het zal altijd gissen zijn.

Gisteren was de begrafenis van hem. Het heeft zo lang geduurd, want er moest nog veel familie uit Nederland hierheen komen, probeer dat maar eens in het hoogseizoen..

Ik had eigenlijk besloten er niet heen te gaan. Had van verschillende mensen gehoord dat het een groot dramatisch gebeuren is hier op de Antillen, de mensen zijn heel wat temperament voller dan in Nederland. Emoties worden hier niet voor jezelf gehouden. Eend vertelde dat hij had gehoord van een Antilliaan dat hoe meer er gehuild wordt, hoe meer ervan de persoon gehouden wordt. In sommige gevallen zouden er volgens hem ook professionele huiler ingehuurd kunnen worden.

Maar goed, ben al niet echt van de dramatische tafferelen en al helemaal niet van open kisten. Het is hier een gebruik de familie te condoleren op een bepaalde tijd, en zij zitten naast de open kist. Niets voor mij.

De begrafenisstoet zou voor het afscheid nemen nog langs het hotel rijden en daar zouden ze 1minuut stilte in acht nemen. Daar wilde ik dan wel bij zijn, dus wij, Eend en ik, op zondag ochtend om 11.00 uur bij het hotel. Erg vroeg, de wekker gezet, maar we waren op tijd. dachten we. Bij aankomst bij het hotel was het verdacht stil...wat bleek..de begrafenis was ver laat. met opzet. Dit is het verhaal:
Er was een oud vrouwtje bij het huis van de familie van die collega gekomen en heeft tegen de familie gezegt: als je de planning van de begrafenis zo houdt zoals hij nu is, dan gaan er meer mensen dood.
Een hollandse collega vertelde dit gisteren tegen ons, in bijzijn van een Antilliaanse. Mijn hollandse collega noemde het voorval "bijgeloof"...waarop de Antilliaanse gelijk zei: "het is geen bijgeloof...het is waarheid". Antillianen geloven veel in hogere machten en leven daar ook naar. Wij Nederlanders lachen bij het zien van een zwarte kat, Antillianen geloven in het ongeluk.

Maar prima, de stoet zou pas om 17.00 uur voorbij het hotel komen. Weer thuis kreeg ik ineens het gevoel dat ik toch naar de begrafenis moest gaan. Dit zou rond 15.00 uur zijn,dacht ik. Wij als een dolle naar Otrabanda rijden, waar de uitvaart zou zijn.
Het rouwcentrum was snel gevonden. Eend en ik als enige makamba's tussen al die antillianen, niet snappende wat er aan de hand was. Bleek dat we op het moment dat de kist het centrum werd uitgedragen aankwamen... Tering, ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Mensen werden hysterisch afgevoerd, ondersteund, strompelend. bah, het ging door merg en been.

Ik ben er nog steeds van onder de indruk hoe mensen hier hun emoties laten gaan. Het is ook zo bizar..in het "normale" leven houden antillianen gevoelens altijd voor zichzelf. Het is niet iets wat je met iemand deelt..maar op zo'n begrafenis zie je echt het tegen overgestelde.

Ik weet wel, voor kikker geen begrafenissen op Curacao meer...
Er zijn die dag nog veel meer typisch antilliaanse dingen voorgevallen, maar het wordt wel een heel lang verhaal anders..

Kikker

nog meer merkwaardigheden

Na een jaartje op het eiland te wonen begin je er aan te wennen, maar eigenlijk zijn de volgende dingen ook te absurt voor woorden:

- De opwaardeerkaart.

Je kunt hier op het eiland werkelijk alles opwaarderen met een daarvoor speciaal op de markt gebrachte "opwaardeerkaart"deze opwaardeer kaarten zijn te vergelijken met de kaartjes van de Nederlandse Mobiele telefoon (terwijl in NL bijna iedereen een abbonement heeft)Zo heeft 99% of misschien wel 100% van de bevolking hier een mobiele telefoon met een opwaardeersysteem. Is nog niet zo raar, maar zo heeft ongeveer 90% van de mensen ook zijn vaste telefoon thuis met dit systeem. Ook electriciteit in je huis kun je hebben met een opwaardeerkaart. Kun je voor 20 gulden electriciteit kopen en als het op is...dan gaat het licht uit!

- Loketten

De Antilliaan heeft het loket uitgevonden! Voor het regelen van zaken bij openbare instanties moet je gemiddeld bij 3 loketten in de rij staan om na 3 uur uiteindelijkte krijgen wat je nodig hebt. Zo moest ik voor het keuren van mijn auto ook in 3 rijen/loketten staan (en moesten er meer zijn, maar we hadden een "afspraak)

loket 1. Trek een nummertje

loket 2. vraag wat je nodig hebt

Loket 3. krijg de bon voor de papieren

Loket 4. ga betalen

loket 5. Krijg de kaart voor de keuringsmeneer.

Rij 6. Met je auto in de rij staan voor de keuring...

- De Zegel

Antillianen houden van Zegels. Het zijn een soort postzegels die je moet plakken op officiele papieren. Het ziet er vooral erg mooi en interessant uit, meer niet.Ik heb lang nagedacht over de functie van de zegel..hij is er niet. Het mooie van de zegel is dat JIJ ze ZELF moet kopen. Je wil bv een gezondheidsverklaring hebben. Daar hoort een zegel op.Je haalt je verklaring bij een kantoor, daar verkopen ze de zegel dan niet. NEEE, buiten dat kantoor staat een koffiekar en daar moet je je zegel van 10 gulden kopen om vervolgens deze weer in dat kantoor op je formulier te laten plakken. zucht.

ok, morgen meer.

Jarige job

Ja, het freggeltje is jarig: murdock dus. Stuur hem kaartjes, stuur hem bloemen, want 1 jaar worden, dat is toch een hele mijlpaal voor zo'n kunukuhondje (lees: knoekhondje). Maar koop nog geen snoepjes of lekkere koekjes: z'n feessie is pas in september na alle vakanties.


En moeten we vandaag ook nog een eigenaardigheidje toevoegen? Hm, elke dag 1, hoe lang zouden we dat dan volhouden. Ik kreeg al wel een paar reacties over het verkeer, maar die bewaren we dan nog ff. OK, hier nog een leuke, out of the blue:
- als er een nationale feestdag komt of een orkaan (een beetje hetzelfde idee hier) moet men meteen de auto voltanken.
OK, welbeschouwd is dat voor een orkaan natuurlijk niet zo'n gek idee. Maar de dag voor een nationale feestdag moeten alle Antillianen tegelijk naar het pompstation en tanken. Hele rijen dus. En dan denk je... je kunt hier op Curacao met een volle tank drie keer het eiland op en neer rijden....: Waarom?
Erg vermakelijk dus elke keer. Oh, nog zo'n grappig aanverwant verschijnsel:
- men presteert het hier om voor 5 gulden te tanken of beter nog:
- sigaretten wordt hier los gekocht!!!

french fries

Geweldig als je zo nog zoveel humor kunt opbrengen op je sterfbed (uh... stoel dus):

------------------------------------------------------------
Aug 10 1966
Last words of James French, sent to the Electric Chair by the state of Oklahoma: "How about this for a headline for tomorrow's paper? FRENCH FRIES."
------------------------------------------------------------



Enniewee... ik wil weer even verder gaan waar ik de vorige keer gebleven was: opvallende zaken over Curacao en haar bewoners. Met bewoners bedoel ik natuurlijk niet de oorspronkelijke bewoners, de venezuelaanse indianen of misschien de hollanders die daarna kwamen, nee, dan bedoel ik natuurlijk die groep die later per boot door de hollanders hier is gebracht om ze hier een baan aan te bieden aangezien ze in Afrika toch niet zo heel veel carriere mogelijkheden hadden.
En met opvallende zaken zullen we ook niet op de standaard cliches ingaan, zoals luiheid, crimineel, agressief, dom of dat soort dingen. Da's natuurlijk te makkelijk; dat soort mensen heb je in elke maatschappij en ten tweede: what's the fun in that, want dat hebben jullie allemaal al vaker gehoord. Nee, het moeten wel interessante details worden... waarschijnlijk zullen ze wel in het algemeen voortvloeien uit een paar kern eigenschappen zoals hierboven genoemd, maar daar trekken we ons even niets van aan ;-) We zullen zo vaak mogelijk proberen de opvallendheden in het rood te plaatsen, zodat je ze meteen kunt onderscheiden.

Bon, bij deze dus een toevoeging: gisteren bevond ik me weer eens in het nationale rampgebied dat het Antilliaans verkeer heet. Toen zag ik weer iets gebeuren, waar ik zelf al aan gewend ben, maar wat je eigenlijk nooit ergens anders ziet:
- wanneer een Antilliaan linksaf slaat, gaat ie rechts voorsorteren.
Geen idee waarom... misschien omdat ze niet teveel aan dat stuur willen sjorren (zie je wel... die luiheid toch als kernoorzaak ;)), of omdat ze de banden niet te snel willen laten slijten. Ik zou het niet weten. Het is echter wel een feit. Ach en nu ik toch bezig ben, meteen nog wat andere opvallendheden uit het verkeer:
- men geeft voorrang wanneer men door hoort te rijden, en crosst de weg op vlak voor je neus als ze behoren te wachten.
Misschien dat hierbij een deel altijd voorrang geeft en een deel altijd voorrang neemt. Dat kan, ik heb het ze niet allemaal gevraagd. Maar ook hier weer: feit blijft dat je op een voorrangsweg om een aantal redenen soms hard op de rem moet: of iemand GEEFT voorrang aan een zijstraat zonder reden (o ja... je bent toch zoooooo beleefd) of iemand NEEMT voorrang vanuit een zijstraat. By the way,
- zijstraten hebben hier nooit voorrang
Dit vind ik wel weer een goeie zaak (ja, we zullen niet alleen maar negatief zijn). Zijstraten houden alleen maar het verkeer op.

Bon, tot zover weer een paar stellingen. Ik hoop dat er dra meer zullen volgen.
En nog even tot slot: wat hoort en niet hoort is natuurlijk maar relatief; het feit dat er zo onderhand zo veel "hoort" of "moet" in nederland is ook een van de redenen dat veel makamba's hier zijn gaan wonen. Ga maar na: het had niet veel gescheeld of je mocht in NL niet eens meer losse spullen in je auto hebben. LOL

Kenepa

Afgelopen zondag eindelijk weer eens wezen BBQ'en op Grote Knip (Kenepa in Papiamentu). Volgens mij was het al zoveel maanden geleden dat we daar geweest waren, terwijl het toch een van de mooiste strandjes van Curacao is.

Je kunt merken dat het nog schoolvakantie is hier op Curacao. De tering wat een drukte. Enniewee, dat hoefde de pret niet te drukken. Met een groepje van 10 makamba's tussen de Antillianen voel je pas echt op vakantie, haha.
Het werd wat ongemakkelijk toen aan het eind van de middag we een paar van die inboorlingen over het strand achter elkaar aan begonnen te stormen. De een (uiteraard degene die wegrende) was al flink geraakt, want z'n lijf zat behoorlijk onder het bloed. De ander had een grote steen in z'n hand waarmee hij volgens mij nog meerdere plannen had gesmeed. Maar ik denk dat het voor Antillianen gewoon bij een dagje naar het strand "hoort"

Ach, en toen ik vanmorgen op werk kwam, lieten 2 collega's me de site met het laatste nieuws zien, met een verhaal over een botsing, waarbij notabene de persoon die het veroorzaakte de andere chauffeur met een machette (kapmes) te lijf ging. Ik wil geen foto's hier op de site zetten, maar als je sensatie belust bent kijk dan ff op http://www.extra.an/polis.htm Het is wel in papiamentu, maar de beelden spreken denk ik wel voor zich.

Wat Kikker en Eend bedachten in onze rit naar Knip, is dat we eigenlijk wel een verzameling van opvallende Antilliaanse eigenschappen willen verzamelen. Hetzij over het eiland, hetzij over typische eigenschappen van de mensen.
Dus bij deze de eerste van een waarschijnlijk lange lijst : als je een autoongeluk krijgt... blijf in je auto zitten, want er kan zomaar een bosjesman uit de andere auto springen met een kapmes in de aanslag... ditzelfde geldt dus ook voor als je op het strand van Knip ligt, haha....

Alles is over !!!

En dan kom je op een punt waar je kunt zeggen dat de verhuizing erop zit. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat alle lampjes, foto's, gordijnen, etc ,etc al hangen. Maar het oude huis aan de Hoenderberg is leeg, kaal en opgeleverd. Best wel raar hoor, na er 2,5 jaar gewoond te hebben. Het was ook wel een mooi en prettig huis, behalve dat het er veel te warm was. Weinig wind in die hoek en daar wordt je op Curacao niet zo blij van. Dus hebben we het nu wel wat beter getroffen.
Tja, alles is over, behalve dus de poes en daarmee ook haar etensbakjes. M'n kindje is nog steeds niet teruggekeerd en ik zie het nu wel heel somber in. Je hoort wel vaker bijzondere verhalen over poezen die lange tijd kunnen wegblijven of het oude huis weer terugvinden, maar ik moet bekennen dat onze Sepje nu niet de grootste poezenheldin is, dus ik weet niet of ze zichzelf kan redden alleen in die grote boze buitenwereld. Maar we zijn haar nog niet vergeten en geven nog niet alle moed op. Ik heb nog steeds een etensbakje bij het oude huis staan al wordt die wel telkens binnen een dag geroofd door een buurtkat denk ik. Maar ik blijf voorlopig nog even elke dag trouw kijken of ze daar aankomt.

Voor nu heb ik ook weer wat fotootjes bijgeplaatst van de Kaya Pepermunt. Have fun!!! en duim voor Sepje :(