En dan kom je op een punt waar je kunt zeggen dat de verhuizing erop zit. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat alle lampjes, foto's, gordijnen, etc ,etc al hangen. Maar het oude huis aan de Hoenderberg is leeg, kaal en opgeleverd. Best wel raar hoor, na er 2,5 jaar gewoond te hebben. Het was ook wel een mooi en prettig huis, behalve dat het er veel te warm was. Weinig wind in die hoek en daar wordt je op Curacao niet zo blij van. Dus hebben we het nu wel wat beter getroffen.
Tja, alles is over, behalve dus de poes en daarmee ook haar etensbakjes. M'n kindje is nog steeds niet teruggekeerd en ik zie het nu wel heel somber in. Je hoort wel vaker bijzondere verhalen over poezen die lange tijd kunnen wegblijven of het oude huis weer terugvinden, maar ik moet bekennen dat onze Sepje nu niet de grootste poezenheldin is, dus ik weet niet of ze zichzelf kan redden alleen in die grote boze buitenwereld. Maar we zijn haar nog niet vergeten en geven nog niet alle moed op. Ik heb nog steeds een etensbakje bij het oude huis staan al wordt die wel telkens binnen een dag geroofd door een buurtkat denk ik. Maar ik blijf voorlopig nog even elke dag trouw kijken of ze daar aankomt.
Voor nu heb ik ook weer wat fotootjes bijgeplaatst van de Kaya Pepermunt. Have fun!!! en duim voor Sepje :(
Geen opmerkingen:
Een reactie posten